Tanrı Olmak Çekilir mi ?

Çok istiyorsun be insan

Hep istiyorsun

Hatta hep daha fazlasını istiyorsun

İstemekten bıkmıyorsun, yorulmuyorsun

Nedir bu hırsın, istedikçe sapıyorsun, saptıkça  düşüyorsun, düştükçe batıyorsun. Ölüyorsun be insan, hatta öldürüyorsun

Düşünürüm yarın sabaha sokakta yatan, ekmeğini çöpten çıkaran bir sefil olarak uyandığımı

Nasıl da içim giderdi kendime,  giymiş tertemiz kıyafetleri, gidiyor sıcacık odasında çalıştığı işine. Ekmeği de taptaze her zaman, ne aş derdi var ne iş

Sonra kendim olarak uyandığım sabahlara dönerim

Nasıl da içim gider o pahalı arabalara binen, lüks evlerde oturanlara. Ne evim olsun kaygısı var, ne ay sonunu nasıl getireceğim derdi. Bakmaz bile kaç lira geldi bu ay doğalgaz faturası

Düşünürüm, ya yarın sabah o lüks evde yaşayan, pahalı otomobili ile kıyak işine giden, işten sonra teknesiyle boğaza açılan adama uyansam

Nasıl da içim giderdi, daha da fazlasına sahip olanlara, ülkeyi hatta dünyayı yönetenlere mesela

Sonu var mı be insan? Bu hırsın, bu aç gözlülüğün sonu var mı

Niceleri geçti buralardan, dünyaya hükmetmek isteyenler mi dersin, Firavunum diye ilahlaşanlar mı  dersin. Hepsi de çürüdü be insan, bir solucana dönüştü yer altında

Nedir bu hırsın? Nedir bu Tanrılaşma çaban

Dünya’nın tadını çıkaramadıktan sonra sen, ne olur galaksiler keşfetsen

Anı yaşayamadıktan sonra ölümsüz olsan ne olur be insan

Tanrı ölmüyor da ne oluyor?  Tanrı olsan ne olur? Tanrı olmak çekilir mi be insan

Düşünsene  sabaha bir Tanrı olarak açtığını gözlerini.

Tanrı affedendir

Tanrı görür, işitir, planlar

Bunlar insan işi değil midir be insan

Tanrı da bizim gibi midir

Tanrı üzülür mü peki? Ya da güler mi

Korkar mı mesela? Veyahut şüphe duyar mı

Bence evet. Tüm bu hisleri bilmeden, onları hissedeni nasıl yaratabilir ki

O zaman tekrar sorarım, Tanrı olmak çekilir mi be insan

Kötülükler yaratmışsın, Tanrı da olsan sızlamaz mı vicdanın

İsyan ederken tüm kulların

Hastalıklar, kıtlıklar, savaşlar

Sağlayamamışsın adaleti

Buna dayanır mı Tanrı’nın  yüreği

Ey affeden Tanrı

Affedebiliyorsa var demek ki bir vicdanı

Vay ki vay haline o vakit,

Nasıl taşırsın bunda vebalin acısını